Hey
Eg veit at har eru mong, ið eisini føla seg smæðin á sama hátt sum tú, og at tað kann vera ordiliga ringt tá man ikki torir at tosa – eg skilji væl at tú er kedd.
Eg vil líka fortelja tær at, at tað er heilt vanligt, baði fyri ung og vaksin at vera nervøs, ósikkur og spent tá man møtir nýggjum menniskjum. Man heldur at øll kunnu síggja hvussu nervøsir man er, men sum oftast er tað bara ein sjálvur sum sær tað. Og, ofta eru tað onnur sum eisini hava tað líka, men vit síggja tað ikki.
Tá ið tað er sagt, so haldi eg at tú skal royna at koma inn í felagsskapin.
Er tað nakar sum tú tosar eitt lítið sindur við? Ella deilir tú kamar við nakran? Eg hugsi at tú skal royna at finna tær mót og royna at tosa ella skriva til onkran í skúlanum, fortel at tú hevur tørv á at onkur spyr teg um meira, soleiðis at tú fær lati meira upp. Hevði tað veri gjørligt? Tað kann eisini royna at øva teg eitt sindur meira, við at spyrja hvat er klokkan? og hvat fáa vit at eta? dupult so nógv sum tú longu gerð, og kanska eisini taka tað eitt stig víðari og spyrja, hvussu hildu tit tað smakkaði? Halt á inntil tú byrjar at føla teg tryggari til at spyrja onkran, um tit skulu hjálpast við at gerða lektiur ella hyggja eftir einum filmi. Soleiðis vísur tú eisini teimum áhuga. Tað kann bera við sær at tey knappliga fara at spyrja teg um tú vil við teimum.
Um hetta virkar ov tvørligt beint nú, ert tú altíð vælkomin at skriva til okkum aftur.
Bestu eydnu
Tú & Eg Ráðgevingin
