Hey góða genta!
Takk fyri brævið! Hatta er ein støða, ið tú skalt royna at broyta skjótast til ber.
Tú greiðir frá, at tín trupulleiki er, at tú verður góðtikin, men ikki heilt góðtikin, sum tú ert. Tá eg lesi brævið frá tær, leggi eg merki til orðið góðtikin. Tú bæði kennir teg og kennir teg ikki góðtikna, tí tú ikki ert so kvik sum nógv at teimum, sum tú dagliga ert saman við og tosar við. Tá tey greiða tær frá onkrum, skilji eg tað soleiðis, at tú hevur trupult við at savna tankarnar um at lurta og skilja tey, og tí eru tey byrjað at missa tolið og siga við teg, at tú ert dumm. Tey taka teg í álvara viðhvørt, men stuðla teg ikki, tá tú hevur brúk fyri tí. Sum eg skilji, so hevur støðan ikki altíð verið soleiðis, og tú nevnir ikki, hvussu leingi tú hevur havt trupulleikan og hvat kann vera orsøkin til, at tú nú hevur fingið trupulleikar við at savna tínar tankar, at lurta og skilja. Eg hugsi um tað eru onnur ting, ið tú ert meira upptikin av og sum órógva tínar tankar, soleiðis at tú ikki fært verið nærverandi.

Tín trupulleiki hevur einki við at vera dummur at gera, og hvat er tað at vera dummur? Tað er ymiskt, hvat fólk leggja í orðið at vera dummur? Í summum støðum brúka tey orðið dummur og í øðrum brúka tey orðið bíttur. Bæði orðini eru happin at brúka, tí tey eru negativ og ógvuliga lítið sigandi. Eitt er, at tú hevur trupult við at savna teg, men tað gevur ikki fólki rætt at kalla teg dumma. Tú hevur greitt tínum vinum frá, hvussu tú hevur tað, og tað er gott. So skuldu tey kunnað víst tær meira tolni. Kanska skalt tú siga við tey, at tú verður kedd, tá tey kalla teg dumma, sjálvt um tey ikki meina tað. Um tú leggur stórt trýst á teg sjálva fyri at minnast og fata skjótari, kann tað gerast enn truplari hjá tær.

Betri er at tú ert tolin við tær sjálvari og kanska roynir at finna út av, hvør orsøkin er og tosa við læknan hjá tær um hvørja hjálp hann kann vísa tær á.. Um tú hevur tørv á at venda tær til okkara aftur, ert tú vælkomin.

Blíðar heilsur
Tú & Eg Ráðgevingin