Góða tú, ið kennir teg uttan vón!
Takk fyri brævið og takk fyri, at tú skrivar til ráðgevingina, hóast tær dámar illa at biðja um hjálp! Tað kann eisini vera ein styrki, tá ið ein torir at rópa um hjálp. Tað ljóðar sum at tú hevur havt nøkur tung ár, har tú hevur verið kedd ogella rakt av tunglyndi. Eg skilji á lagnum, at ymiskt er sett í verk fyri at hjálpa tær fyri tveimum árum síðani. Tað er sjálvandi gott og positivt at foreldur tíni og læknar hava roynt at hjálpt tær, tað tey eru ment. Hinvegin skilji eg væl, at tú ert ørkymlað og kedd um at heilivágurin hevði so keðiligar avleiðingar fyri teg og als ikki hjálpti tær. Nú hevur tú fingið at vita, at tú hevur ADD og bíðar eftir at sleppa til viðtalu víðvíkjandi heilivagi og hvat skal henda framyvir. Vónandi verður tað skjótt, so at læknarnirpsykiatarin saman við tær kann finna útav, um tann heilivágurin kann hjálpa tær og á tann hátt hjálpa uppá títt tunglyndi. Tað vil siga, at tú ert í eini bíðistøðu nú, og enn ikki veitst akkurát hvat fer at henda viðvíkjandi viðgerð. Eg haldi, at tað er púra natúrligt og skilji væl, at tú ert ørkymlað og kennir teg forvirraða í løtuni. Eg skilji eisini væl, at tað kann vera torført at hava álit á, at viðgerðin fer at hjálpa hesaferð. Tað hevur verið ein langur og tungur vegur fyri teg at koma hertil, og enn er óvist hvat fer at henda. Vónandi skalt tú ikki bíða ov leingi. Og so vóni eg, at nýggja viðgerðin kann hjálpa tær. Eg haldi tó, at tað er týdningarmikið, at tú gevur tí ein kjans.
Samstundis sum tú hevur nógv at hugsa um, hevur tú mist ommu tína og sjeikurin hevur gjørt tað liðugt. Tað merkir, at tú nú eisini hevur eina sorg, sum tekur tíð at koma yvir. Tað ljóðar tó sum at sjeikurin enn er góður við teg. Eg skilji, at tað kann vera torført at hava álit á honum, aftaná tað sum er hent tykkara millum. Tá ið tað kemur til kærleika og forhold er ongantíð nakað garanti fyri, at ein ikki fær hjartasorg. Tó haldi eg, at tað ræður um at tora at “kasta seg útí tað”, um man er góður við ein annan, og gera tað man sjálvur er mentur fyri at styrkja um forholdið. Eg haldi at tað snýr seg um at fylgja “maga-kensluni”, og um tú enn ert góð við hann, kanst tú møguliga geva tí ein kjans. Minst bara til at ansa eftir tær sjálvari, og fyrst og fremst hugsa, hvat tú hevur brúk fyri beint nú. Tú ert í eini sárbarari tíð í lívinum, og tí er tað sera umráðandi, at tú ert góð við teg sjálva.
Tað var sera óheppið við koyrikortinum hjá tær. Eg ivist tó onga løtu í, at tú klárar at fáa tað aftur, um tú setur tær fyri, at tað er tað, ið tú vilt. Tað kundi verið eitt gott hugskot, um tú kannaði við Akstovuna, um tað ber til at fáa meiri tíð til royndina, tá ið tú hevur ADD. ADD kann elva til trupulleikar við at samla tankarnar um eitthvørt, og eg veit, at tað á summum skúlum ber til at fáa meiri tíð til royndir, um ein hevur slíkar trupulleikar.
Tað er gott, at tú skrivar til ráðgevingina, so tú fært sett orð á tað, ið nívur teg. Tú hevur nógv at hugsa um í løtuni, og tað kann kennast tungt, um tú gongur einsamøll við tonkunum. Nú veit eg ikki, um tíni foreldur vita av, at tú ert so ørkymlað og forvirrað um tína støðu. Tað kundi møguliga verið eitt gott hugskot, at víst teimum hetta brævið, so at tey eisini fáa innlit í, hvussu tú hevur tað. Tú ert altíð vælkomin at skriva aftur til okkara.
Góða eydnu við øllum!
Tú & Eg Ráðgevingin
