Hey! Eg havi ein sjeik, sum ikki sær so super gott út, og tað byrjar at virkiliga irritera meg og ganga meg uppá! Hann er 6 ár eldri enn eg, og vit hava verið saman nú skjótt í 3 ár, og eg havi altíð klárað at hugt ígjøgnum hansara “flaws”.. Men nú byrji eg bara at vera irritera inná hann hvønn dag, og sigi við hann at hann skal tapa seg og gera ditten og datten, og hann sigur bara ja, men ger einki við tað!  – akksum hann bara skítir á mínir tørvar – eg royni at siga tað ordiliga fitt við hann, men hann verður bara keddur og súrur.. og eg eri um at flippað ut! vit búgva saman í einari íbúð. Eg haldi sjálv at eg síggi super gott út, og tá ið eg eri í býnum royna allir dreingir at spyrja meg um eg tími at dansa, men hvørja fer má eg siga: “Nei, eg havi ein fittan sjeik, eg kann ikki..” – eg treni, renni og geri nógv burturúr meg sjálva.. hann ger einki,.. og eg haldi bara ikki at vit matcha útsjóndsmessiga.. føli meg so flata at eg skal hugsa soleiðis – um eg hyggi eftir vinkonunum hjá mær, leggi eg bara merki til hvussu lekrar sjeikar tær hava, og hvussu væl tey matcha, við dreingjum við six packs, og nógv hár á høvdinum, sum teir kunnu seta akkurat sum teir vilja.. Vit hava roynt at havt eina pausu, ella opið forhold, so eg kundi eksperimenterað við ymiskir dreingir, og tað gekk fínt .. tað hjálpti ordiliga nógv, eg byrjaði at steðga við at hugsa at útsjónd er alt,.. men nú er tað akksum at tað byrjar aftur – at eg byrji at hugsa í handan banan aftur – at eg vil vera saman við lekkrir dreingir .. vit kunnu ikki blíva við at hava pausir .. eg veit ikki hvat eg skal gera, vit eru ringforlovaði og hava lova hvørjum øðrum at vit skulu vera saman altíð – onkuntíð hava vit tað so super gott saman, at eg ikki kann fyristilla mær eitt lív uttan hann, men so koma tíðir tá ið eg ikki kann torga hann, tí hann er so “nasty”.. føli meg ónda – og vil ikki kenna meg sjálvan sum ein sovornan persón sum gongur og rækkar niður á sjiekin hjá sær tí hann ikki er “flawless”.. :((( tað ger meg ordiliga kedda .. hann verður eisini keddur av tí.. og onkuntíð leggi eg bara ikki í at hann er keddur, tí at eg eri so súr inná at hann ikki ger nakað burturúr seg sjálvan.. Vónandi hava tit onkur góð ráð til mín – ella onkur hugskot til hvat eg kann gera við hetta .. takk fyri :)