Góða “Tjúkk”
Tit skriva allar um tað sama, so eg fari at svara tykkum í einum brævi. Tit ivast allar, um tit viga ov nógv. Júst hetta er eitt sindur trupult at svara uppá í einum brævkassa, tí at eg ikki veit hvussu tit í veruleikanum síggja út. Um man vigar ov nógv ella ikki, hongur jú saman við hvussu man er bygdur, og sær út annars, og kann ikki staðfestast bara út frá hvat vektin er.
So um tit veruliga vilja hava svar uppá tað, so vil eg ráða tykkum til at tosa við tykkara nærmastu, ella heilsusystrina á skúlanum.
Óansæð hvat man vigar, er tað tó týdningarmikið at eta sunt og kanska íðka onkran ítrótt. Tað er tað longu onkur av tykkum sum ger, og halt endiliga áfram við tí. Tað er gott fyri kroppin at røra seg og eisini stuttligt at verða saman við javnaldrum í ítrótttarhøpi. Eg fari at geva tykkum tey ráðini, at tit skulu royna at hugsa minni um hvussu nógv tit viga, og ístaðin royna at hava stuttligt, og hugsa um tey góðu tingini við tykkara kroppi.

Alt tað besta
Tú & Eg Ráðgevingin