Góða ‘Tann Einsamalla’!
Takk fyri at tær dámar okkara heimasíðu og brævkassa!

Tað er ikki lætt at kenna seg einsamalla… tað er torført ongar vinir at hava, og enn verri at hava vinir, ið gera gjøldur burturúr einum. So eg skilji væl at tað ikki er lætt at vera tú beint nú.
Tað at tú hevur áhugamál sum fótbólt og skótar ger púrt einki. Tú fært rørt teg, og fært fríska luft, samstundis sum tú ert úti í náttúruni – og tað er sunt!
Men tað at tú kanska ert meira millum dreingir ger tað nokk eisini verri at finna gentuvinir. Men ger tað nakað? Tú kanst jú eisini royna at finna tær dreingjavinir, sum tú hevur felags áhugamál við.
Tað er ikki ein lóg, at gentur og gentur, ella at dreingir og dreingir, skulu spæla saman. Onkuntíð hóska genta og drongur heilt væl at vera vinir, tí at tey til dømis hava somu áhugamál ella at tey til dømis eru á bylgjulongd. Tað er heldur ikki neyðugt at vera par fyri at fylgjast við einum av tí mótsatta kyninum.
Sjálvt um tú ert langt niðri nú og heldur, at tú ikki fert at fáa nakran vin, so mást tú ikki geva upp. Áðrenn tú veitst av, kanst tú hava fleiri vinir.
Tú tykist ikki vera ein genta, ið ger nógv fyri at fáa uppmerksomheit. Tað nýtist tær heldur ikki at gera. Tó, onkuntíð er tað gott at vera tann, ið tekur initiativið. Til dømis, sjálvt um eingin tosar við teg, kanst tú kortini royna at tosa við tey. Tey svara heilt sikkurt aftur og møguliga kanst tú skapa samband á tann hátt.
Góða eydnu!